شبانه روزی حتی جمعه ها و ایام تعطیل رسمی

آزمایش های تشخیص مقاومت به انسولین + تفسیر

مقاومت به انسولین زمانی ایجاد می شود که در بدن یک فرد ترشح انسولین بیش از حد طبیعی می باشد. هنگامی که افراد دچار مقاومت به انسولین می شوند خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی و فشار خون آن ها را تهدید می کند. به همین جهت تشخیص این عارضه بسیار مهم می باشد. پزشک شما با مشاهده برخی علائم اقدام به انجام برخی آزمایشات می کند که شامل آزمایشات مقاومت به انسولین و تست انسولین و قند می باشد. با این آزمایش پزشک می خواهد بداند که با مصرف مواد غذایی به خصوص شیرینی جات تا چه حد در بدن شما انسولین ترشح می شود. اگر شما هم به تازگی آزمایش مقاومت به انسولین داده اید و یا برای شما تجویز شده است تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

انسولین چیست؟

زمانی که سطح گلوکز افزایش می یابد، مثل بعد از خوردن یا نوشیدن، لوزالمعده یا پانکراس با ترشح هورمونی به نام انسولین به افزایش سطح گلوکز پاسخ می دهد. وظیفه انسولین این است که به گلوکز کمک کند، وارد سلول ها شده تا از این طریق بتواند به انرژی تبدیل شود. هنگامی که سطح گلوکز در جریان خون شروع به کاهش می کند، پانکراس یا لوزالمعده سیگنالی برای کاهش میزان انسولین آزاد شده دریافت می کند. در بخش زیر نحوه عملکرد انسولین شرح داده شده است:

نحوه عملکرد انسولین به شرح زیر است:

  • پس از صرف غذا، غذا به گلوکز تجزیه شده و وارد جریان خون می شود.
  • پانکراس برای ترشح انسولین سیگنال دریافت می کند.
  • وظیفه انسولین این است که به گلوکز کمک کند تا وارد سلول های بدن شود تا بتواند به انرژی تبدیل شود، همچنین که گلوکز را برای استفاده بعدی در کبد ذخیره می کند.
  • هنگامی که گلوکز وارد سلول های بدن شود، میزان آن در جریان خون کاهش می یابد. پس از آن پانکراس، میزان انسولین آزاد شده را کاهش می دهد.
  • اگر سطح انسولین کاهش یابد، کبد مسئول آزادسازی گلوکزی است که از قبل ذخیره کرده است. این امر به انسان انرژی می دهد، حتی در بین وعده های غذایی.

مقاومت به انسولین چیست؟

مقاومت به انسولین خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهد. افراد ممکن است سال ‌ها بدون آن که اطلاع داشته باشند، به انسولین مقاومت داشته باشند. چرا که معمولاً چنین شرایطی علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند، بنابراین توجه داشته باشید که پزشک بایستی به طور منظم سطح گلوکز خون را بررسی کند.

علت مقاومت به انسولین چیست ؟

به طور کامل مشخص نشده است که چرا افراد دچار مقاومت به انسولین می شوند اما به نظر می رسد ژنتیک و ویژگی های قومی ، سبک زندگی غلط و تغذیه اشتباه سبب این بیماری می شود. بسیاری از افرادی که دچار مقاومت به انسولین هستند طی سالیان بسیاری با این بیماری زندگی می کنند و بدن آن ها خود را با انسولین مازاد وفق می دهد به طوریکه حتی خیلی از این افراد نمی دانند که دچار این بیماری هستند.

اما توجه داشته باشید که در صورت تغییر ندادن سبک زندگی و استمرار شیوه غلط زندگی به خصوص تغذیه اشتباه این بیماری می تواند موجب دیابت ، کبد چرب و بسیاری بیماری کلیوی و قلبی شود.

باید خاطر نشان شویم که سندروم متابولیک و مقاومت به انسولین تنها دو اصطلاح برای بیان اختلالات هورمونی بدن می باشند که تشخیص این تغییرات به عنوان عوامل خطر در بیماری های آینده نام برده می شوند.

عوامل خطر در مقاومت به انسولین

  • اضافه وزن
  • تری گلیسیرید بالا
  • فشار خون بالا
  • ابتلا به اختلال افسردگی حاد

علائم مقاومت به انسولین

اگر شخصی به پیش دیابت مبنلاست بایستی بیشتر از سایر افراد مراقب علائم مقاومت به انسولین باشد و به همین منظور شخص باید به طور منظم به پزشک مراجعه نماید. پزشک به طور معمول قند خون یا هموگلوبین A1C (HbA1c) شخص را کنترل می کند تا بتواند تشخیص دهد که آیا فرد به دیابت مبتلا شده یا خیر.

علائم رایج دیابت عبارتند از:

  • تشنگی شدید یا گرسنگی
  • احساس گرسنگی حتی بعد از خوردن غذا
  • افزایش ادرار
  • تکرر ادرار
  • احساس گزگز در دست یا پا
  • احساس خستگی بیشتر از حد معمول
  • عفونت مکرر

برخی از افراد مبتلا به مقاومت به انسولین ممکن است دچار یک بیماری پوستی به نام آکانتوز نیگریکانس شوند. این عارضه اغلب به صورت لکه های تیره و مخملی در پشت گردن، کشاله ران و زیر بغل ظاهر می شود. هیچ درمانی برای این وضعیت وجود ندارد. با این حال، اگر شرایط دیگری باعث این علائم شود، درمان ممکن است به بازگشت رنگ طبیعی پوست کمک کند. هم چنین یکی دیگر از بیماری هایی که مقاومت به انسولین سبب ایجاد آن می شود ، تخمدان پلی کیستیک می باشد. در هر صورت مقاومت به انسولین با اصلاح سبک زندگی قابل کنترل می باشد.

اگر علائم مشخصی ندارید، پزشک معمولاً می ‌تواند پیش دیابت یا دیابت را با آزمایش ‌های آزمایشگاهی در بهترین آزمایشگاه غرب تهران تشخیص دهد.

آزمایش و تشخیص مقاومت به انسولین

تست A1C

یکی از راه های تشخیص پیش دیابت یا دیابت، آزمایش A1C است. این آزمایش میانگین قند خون  شخص را در 2 تا 3 ماه گذشته اندازه گیری می کند.

  • A1C زیر 5.7 درصد طبیعی در نظر گرفته می شود.
  • A1C بین 5.7 تا 6.4 درصد برای پیش دیابت تشخیص داده می شود.
  • A1C برابر یا بالاتر از 6.5 درصد برای دیابت تشخیص داده می شود.

ممکن است پزشک بخواهد بعداً نتایج آزمایش را به منظور دقت بیشتر مجدداً تکرار کند. با این حال، بسته به آزمایشگاهی که در آن آزمایش داده اید، این اعداد ممکن است بین 0.1 تا 0.2 درصد متفاوت باشد.

آزمایش قند خون ناشتا

آزمایش قند خون ناشتا سطح قند خون ناشتا را نشان می دهد. این آزمایش را پس از حداقل 8 ساعت نخوردن یا ننوشیدن انجام می شود.

سطح بالای قند خون ممکن است نیاز به انجام آزمایش مجدد برای تأیید نتیجه قبلی داشته باشد. اگر هر دو آزمایش سطوح بالای گلوکز خون را نشان دهند، ممکن است پزشک وضعیت شخص را، پیش دیابت یا دیابت تشخیص دهد.

  • سطح قند خون ناشتا کمتر از 100 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) نرمال در نظر گرفته می شود.
  • سطوح بین 100 تا 125 میلی گرم در دسی لیتر نشان دهنده پیش دیابت است.
  • سطوح مساوی یا بیشتر از 126 میلی گرم در دسی لیتر برای دیابت تشخیصی است.
  • بسته به آزمایشگاه، این اعداد می توانند تا 3 میلی گرم در دسی لیتر متفاوت باشند.

تست تحمل گلوکز

آزمایش تحمل گلوکز 2 ساعته ممکن است راه دیگری برای تشخیص پیش دیابت یا دیابت باشد. قبل از شروع این آزمایش، سطح گلوکز خون مشخص می شود. سپس یک نوشیدنی قندی از پیش اندازه گیری شده به شخص داده می شود و سطح گلوکز خون وی مجدداً پس از 2 ساعت بررسی می شود.

سطح قند خون کمتر از 140 میلی گرم در دسی لیتر پس از 2 ساعت طبیعی در نظر گرفته می شود.

نتیجه بین 140 میلی گرم در دسی لیتر و 199 میلی گرم در دسی لیتر، پیش دیابت محسوب می شود. سطح قند خون 200 میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر دیابت محسوب می شود.

آزمون تحمل انسولین ITT

این ازمایش در افرادی که دچار چاقی مفرط و مبتلا به تخمدان پلی کیستیک هستند بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این آزمون با تزریق انسولین همراه بوده و بعد از آن گلوکز و انسولین دوباره اندازه گیری می شود.

پاسخ

هشت − سه =

مدت زمان مطالعه ۶ دقیقه